පැතු ඒ සොයුරුදම් .....

සොදුරුයි ඒ හැගුම්
සිසිලයි ඒ සවන්.....
අසන්නට පිං කරා
ඒ වදන්,
මිතුදමින් වැයෙන විනා
මියුරුතම වදන් පෙළ මාලා
ඔසුව ඒ දුක නිවන...
ඔබයි සබැදේ නිබද
මිතුදමේ සවිය ගෙන
නගන්නට හසරැල්
දෙකොපුල් පිසා කදුළු කැට
දිරිය වුයේ මෙමට ....
එත් අද කිමද මේ
නිදි කුමරි හැංගිලා
සිතුවිලිත් ගොළු වෙලා
දැනුනේ මේ තරම් මෙය
නැසුවේ මා දුක් කන්ද
නුබලගේ සොයුරුදම....
වැරදිලා නිම්නයක
පැතු ඒ සොයුරුදම්
නැතිවෙලා හොරහින්ම
නොදනෙමි කීමේද ඒ
කවුරුන්ද නිවැරදිම
කවුරුන්ද වැරදි අද ...
එත් හැගුනේ දෙයයි,
බොදවෙලා ඒ බැම්ම..
බිදිනු නම් එය එපා
රැදෙමු  අපි එක් වන්ව
දිනන්නට ජීවිතය
එකම සොයුරන් ලෙසට....