පුළුවන් විදියට මේ විදියට ....

අහස තරම්ද දන්නේ නෑ
මුහුද තරම්ද දන්නේ නෑ
පොලව තරම්ද දන්නේ නෑ 

මේ ලෝකේ තරම්ද දන්නේ නෑ  
එත් නුබට වඩා මම නුබට
එක හිතින් පෙම් කරා...
නුබ තරම් ලස්සනට
මට ගොතන්න බැරි උනත්
පුළුවන් විදියට මේ විදියට
මම නුබට කවි ගෙතුවා.....

කැතයි හොදේ.....

 ඔව් එක ඇත්ත
කවුද අකමැති
තමන්ගේම පෙම්වතා,පෙම්වතිය
ලගින් තියාගෙන
වරු ගණන් කතා කරන්න,
ඔව් මමත් කැමතියි ,ඔයත් කැමතියි
එත්.....
පෙම් මුල්ලට වෙලා
උබල කරන දේ හරිද?
හිතපන් ටිකක්
ඔයගෙයි එයාගෙයි
දරුවෙක් එක්ක
තව අවුරුදු පහ හයකින්
උබලටත් ඔය වගේ දෙයක්
දකින්න ලැබුනොත් ....
ඒ නිසාම,
උබල උබලගේ පෙම් සුව විදපන්
කතා බහ කරලා හිනා වෙලා..
හැබයි ..මදුසමය
බස් එක ඇතුලේ එහෙම ගතකරන්න එපා
එකට වෙලාව එනකන් ඉදල
එකේ රසය උපරිමයෙන් විදපන් ...
බස් එකේ එහෙම හිටියොත්
කැතයි හොදේ.....
 

නිදිවරනා රැය අත ලග

මහ වැස්සක් වැටුණු  කෙතට
පිනි වැස්සක සුවය මොටද
පොහොට්‍ටුවක් වෙලා නොඉද
මලක් වෙන්නෙ කොහොමද මම.............
අවිවේකි දෑස්  යුවල
නිදි වරනා රාත්‍රියම
මගේ පන්හිද ගැටී මෙලෙස
ලියූ කවිය මහළු විනිද..............
අහස් වලා යට සැගවෙන
නිදි වරනා පුර හද මට
කළ ඔච්චම් නිසා මෙමට
නැගුනු කදුළු වල  දුක අද
මගෙ කවිවල ඇහුනෙ නැතිද..............

දෑස්  වසා .....
කදුළු සලා.....
දෑස් වලින් සිනාසුනා...

මොකද්ද මම උබට කරපු වරද?

මහා විමුක්ති කාමියෙක් වෙලා..
ගිනිදලු පිටවෙන ඉර මඩලක් වගේ
උබ මගේ ජිවිතේට අවා....

ඇවිත්
මගේ හිත ගැබ පුරාවට
විසිරිලා නිදන්ව තිබුණු
මගේ හීන .....
මගේ ජීවිතය,මගේ ලෝකෙම
උබ මගෙන් උදුර ගත්තා...
මොකද්ද මම උබට කරපු වරද?..
උබ ඔය අද දකින හීන
මම උබට කලින් මං දැකපු එකද?
අද උබ වගේ රෑ තිස්සේ නැගිටගෙන
මගේ කුමාරිත් එක්ක හිනා උන එකද?
මගේ හිතමල් යායම
ආදරෙන් පුරවගත්ත එකද?
සත්තය්...
මට උබෙන් ඉල්ලන්න තියෙන්නේ
එකම එක දෙයය්....
තිගැස්සුනාද උබ ....බය වෙන්න එපා...
මම උබෙන් මගේ කුමාරිව ඉල්ලන්නේ නෑ ..
මං වදින්නන් .....
මගේ කුමාරිට කවදාවත් දුකක් නං දෙන්න එපා
මගේ කුමාරිව කවදාවත් තනිකරන්නේ නෑ කියල
මට පොරොන්දු වෙයන්....මට ඒ හොදටම ඇති ...

අද නොවෙම්බෙර් 10.... වෙලාව හවස 4ය්

අද නොවෙම්බෙර් 10
වෙලාව හවස 4ය්
තාම මකය් අද වගේ 
මුලකුරු තියු හැටි නුබ
මගේ කුලුදුල් ආදරේට  ....
ඒ සොදුරු කෙටි පණිවිඩය
තාම මතකය් අද ලෙසට මට,
සිව් වස් පිරි අද දිනට

.....................................................

අද ඔබ නැතේ පෙර ලෙස,
තාම මතකය් පළමු වසරේ
හොරෙන් ගෙව්වා සොදුරු සවසේ
නමුත් එනමුදු දෙවෙනි වසෙරේ
සතුටින් සැමුරු අපේ දිනයේ
මිතුරු කැළ අපි සමග සිත් සේ
තෙවෙනි සැමරුම් දිනය දවසේ
දුරය් නුබ සිටි දිසා මත්තේ
ඇවිද සරසවි බිමේ සිත් සේ,
..............................................................
එත් අද සිව් වසර නීමේ වේ
නුබට නෑ එය මතක පෙර සේ
තුටුන් නම් උබ නුබේ සිත් සේ
විදින නම් දුක පෙර වින්ද සේ
.....................................................................

නිදහස් කරනු මැන මා මේ වේදනාවෙන්
නුඹ ගැන මා තුල පවත්නා ඒ මතකයෙන්
අකුණකට පෙම්බැඳි ඒ කල ගැන ප්‍රහර්ශයෙන්
මතකයට නැගි සැනින් අමතක කරන්නට බෑ මගේ

 මතකයෙන්

තනි වෙන්නට මගේ ලොවේ පුරුදු පාඩුවේ
රැගෙන යන්න සොදුරිය ඔබේ සුවද මා ලගින් 

පුළුස්සන හදවත....

එක මහා පුදුම හැගීමක්
ඔයා මාව පරිස්සන් කරන්නේ
පුංචි බබෙක් වගේ
මව අල්ලන්නෙත් ඒ වගේම තමය්..
හරිම සිනිදුවට..අසාවෙ බෑ..
ඔයා මාව ලගට අරගෙන ..
ඔයාගේ ඔය සිනිදු දෙතොලින්
මාව අල්ලාගෙන
උණුසුම් කරනකොට
ඇත්තමය්... ඒ උණුසුමට
මාව හිරි වැටෙනවා....
ඔය දෙතොලින් මාව උරනකොට
මව පිච්චිලා අලුවෙලා යනවා වගේ...
ඒ හැගීම් කියල නිම කරන්න බෑ ..
එත් ඔයා දන්නේ නැතුව ඇති
මාව උරණ වාරයක් වාරයක් පාසා..
ඔයා මරණයට ඇදෙනබව
ඒ නිසා ඔයා මාව
උණුසුම් නොකරට කමක් නෑ
ඒහෙම නොකර ඊලග පරන්පරාවටත්  
එහෙම ඉන්න පුරුදු කරන්න..
අපි වගේ නරක අය ආශ්‍රය නොකර
දුම් බීමට තිත තබන්න කියල.....

 

ඔබ නිසා....

ඔබ නිසා

මිය නොයමි මම...
ජීවිතය තව දුර නිසා
සතුට මම නොසොයන්නෙමි,
එය මට අයිති නැති නිසා....
මම තවත් නොහඩන්නෙමි,
අඩන්නට කදුළු නැති නිසා.....
මම විදවන්නෙමි තවම,
විදින්නට යමක් නැති නිසා....
ඝන අදුරට පෙම් බදිමි,
ආලෝකයට බිය නිසා......
හිත හදා නොගනිමි,
හදාගන්නට හිතක් ඉතුරු නැති නිසා
යලිත් ආදරයක් නොපතමි
කිසිවෙක් මට ආදරය නොකරන නිසා....