නිදිවරනා රැය අත ලග

මහ වැස්සක් වැටුණු  කෙතට
පිනි වැස්සක සුවය මොටද
පොහොට්‍ටුවක් වෙලා නොඉද
මලක් වෙන්නෙ කොහොමද මම.............
අවිවේකි දෑස්  යුවල
නිදි වරනා රාත්‍රියම
මගේ පන්හිද ගැටී මෙලෙස
ලියූ කවිය මහළු විනිද..............
අහස් වලා යට සැගවෙන
නිදි වරනා පුර හද මට
කළ ඔච්චම් නිසා මෙමට
නැගුනු කදුළු වල  දුක අද
මගෙ කවිවල ඇහුනෙ නැතිද..............

දෑස්  වසා .....
කදුළු සලා.....
දෑස් වලින් සිනාසුනා...