සිතුම් පව් බිද හිතින් රහසින්
ගලන ගගකින් අඩක් තරමින්
තෙරප තෙරපි ඉන්න විරීයෙන්
බරයි ඒ දුක මා හිතට දැන්....
දෙනෝදාහක හුස්ම අතරින්
සගවන්න ඒ ශෝක සුසුමන්
දරයි බර ඇසි පියන් යට මන්
බරයි කදුලැල් පියන් දෑසින්...
බොදව දසුනින් ගලන කදුලින්
තේමා දෙකොපුල් ගලන සිසිලෙන්
සැගවූ සිතුවම් ලොවට හොරැහින්
කොනින් ඇසිපිය දකියි ලොව දැන්...
ලොව දකින්නට අවකාශයක් හා පරාසයක් බිහිවන තැන සිට මේ ජීවිතේට වැදගත් කමක් එකතු වෙනවා..
ReplyDeleteබොහොම අගෙයි සහෝදරයා
උපන් දා ඉදන් මේ පුළුල් පරාසය දකින ඇස උහුලන බර කොච්චරද කියල මොහොතකට හිතන්න මේක මම ලිව්වේ ........ස්තුතියි සහෝ
Deletewaaaaaaaaaw thanks sudu :)
ReplyDeleteno words to express my feeling
simply its excellent
thankzz sudu..u guide me to write this...u gave me this idea...then i just only write this...full credit to u DD...thankzzzzzz a lot....
Deleteහරිම ලස්සනයි ශයංග..
ReplyDeleteතැන්කු තැන්කු .......
DeleteExcellent....!!!
ReplyDelete:) :*.........
Deleteහොරේන් අඩන්නකෝ වැඩේ හරි
ReplyDeleteගොඩක් කට්ටියක් ඉන්න තැනකදී ඇහි පිල්ලමට කලුදුලු වල බර දරාගන්න බැරි උනොත් මාර වැඩේනේ නංගි....
Deleteayyo aparade mallia,ai iscole yna kale kavi situvili walata panak nudunne :(
ReplyDeletekamk na// dan hari apta e chance1 labenwne :)
kamak ne akka....e kale godakma,pana nethi dewalata panak denna mama try kara...eth e pana gaththe ne samaharu ....but mama try akrapu eka gana hithala sathutu wenawa...:)
Delete