ආරාධනාවක් කලාදෝ මන්දා

පැහැසරින්  රැස් විහිද
නෙකින් සිනා රැල්  පූදනකොට
නිතරම
ඇහැ කැරකෙනවා
දැනෙනවා හෙමිහින්
ඔබේ ඇස කතා කරනවා
හෙමිහින්න්ම
මුමුනවා හදවතින්
මොනවදෝ
අලුත්ම අලුත්
පිටුවක් පෙරලන්න ජිවිතේ
ඔබ
ආරාධනාවක් කලාදෝ මන්දා
ලගින්ම ඉන්නට
හැමදාම

Mod උනාට......

ගමේ ඉදන් කොලබ ඇවිත්
රස්සාවට ගිහිල්ල මුන්
ජැන්ඩි පහට,සාය කොටට
යටට අදින ඒවා උඩට
චුට්ට චුට්ට පෙන්න පෙන්න
යනකොට මුන් SEXY පාට
ඉතිරෙනවා හොද හැටියට

 

 

ODEL එකෙන් හොදට ඇදල
KFC එකෙන් ගිහින්
Chicken Fried Rice එකක්
රහ කර කර කනකොට මුන්
දන්නෙම නෑ වෙලා තියන
දේ උන්  වත් උන්ගේ ගැනම,
ඇන්ද සායේ දිග හින්දම
යටට ඇන්ද එකේ පාට
කොල්ලන් පවසයි නිතරම

කොලබ ඇවිත් කෙල්ලෝ මෙහෙම
විනාස වෙනවා නිතරම
උන් උන්වත් දන්නේ නැතුව
වල පල්ලට යනවා අද
චුට්ටක් හිතපල්ලා  හෙට
උබලට වී ඇති ඉරණම
දැන්වත් තොපි හිතපිය අද
හැදියන් බොල හෙට දවසට

ගමේ ඉන්න කාලේ ඇන්ද
චීත්ත රතු මල් ගවුමට
ලස්සන උබේ රුව වත ගොත
අනන්තවෙයි පවසන්නට,
ඒ සුන්දර ගැමි ලස්සන
එන්නේ නෑ Mod උනාට
තමගේ හැටි තම දැනගෙන
ඉතිරි කරන හෙට දවසට....

 

 

මේක තමයි ඇත්ත තත්වේ...මේ පොස්ට් එක බලල කවුරුත් වරදවා වටහාගන්න එපා.හැමෝම මෙහෙම නෙවෙයි.එත් දැන් වැඩි ප්‍රවනතාවය තියෙන්නේ මේ දේට තමයි...ඔව් මම දන්නවා  මේක ටිකක් සැර වැඩියි,එත් අපි කවුරුත් දන්නා ඇත්ත තත්වේ මේක තමයි.මම මේ වගේ දෙයක් ලියල හැම ගනු ලමයටම නිගා කරන්න හිතුවේ නෑ,එදා වගේම අදත් ඒ වගේ රත්තරන් සහෝදරියෝ තාමත් ඉන්නවා.ඉතින් ඒ අය මා එක්ක තරහ වෙන්න එපා.ඔයාලත් මේ ගැන අදහස් මාත් එක්ක බෙදාගන්නවනන් මම කැමතියි .

ඔබ කොහෙද ?

ඉරක් තරමටම
නැතත් ඔබ ලග එලිය
සදකන් දහරක් වී
හැකිදට ඔබට විහිදන්න
පුංචිම පුංචි එළියක් මට ....
සිසිල දෙන්නට හෙට
සිත් අහස පුරා
මද අදුර මැදින්
හෙමි හෙමිහින්
උනුහුමින් තුරුල් වෙන්න
ආදරෙන්.....
නිවලන්ට ජිවිතේ
හෙට උපදින
හිරු රැස් වලට යටින් ,
පෙරම මග බලන්නම්
ඔබේ සිසිලෙන්
මගේ හිත නිවන්න
එනතුර හෙට දින ඔබ...
එත්,
ඔබ කොහෙද ?

බලෙන් දෙන...

නිකන් නොයන නිසාත්
මුදල් ගෙවන නිසාත්
ඔහේ යන නිසාත්
නොමිලේම නොමිලේ
බලෙන් අපිටම දෙන
පට්ටම පට්ට
චාටර් සංගීතය
අහගෙන යනවා අපිත්
ප්‍රයිවට් බසය තුල
වෙන කරන්නටම
දෙයක් නැති කමට 

වැන්ද දෙපා...

සෙලවෙන බෝපත්
සුළගින් මුසු වී
හෙමින් හෙමින් මම
සාදු කියා....
වැන්ද දෙපා මා
සමිදුට සැමදා
ගන්න සිතක් නෑ
සිවුර සදා,..
පින් මදි හින්දා
සසර දිනන්ට
තවමත් සසරේ
යන්න වෙලා...
එනමුදු සමිදුනේ
ඔබ දුන් ඔවදන්
සදා පිලි ගනිමි
මේ ලෙසිනා...

රහයි ජිවිතේ.....

දුවන්නට තරගයක් නැති මට
දිනන්නට රේස් මොකටද?
අඩන්නට දෙයක් නැති මට
උනන්නට කදුළු මොකටද?
විදින්නට දුකක් නැති මට
හිනැහෙන්න රුකුල් මොකටද?
දිනන්නට ලොවක් ඇති විට
ජිවිතේ රහයි අද මට

අම්මේ....

බලා පෙරමග දෑස බොද වී
යන්න නිදි දුව ලගට සැගවී
වැන්ද මවු පා ලගින් යද්දී
මවුන් නොම ඒ විලස දුටුවේ
පෙරදී මවු පා නැමෙද මෙලෙසේ
නික්ම යන විට මෙමා නින්දේ
තුන් සරණ පතුවාද නීති සේ
එහෙත් ඇයි අද එලෙස නොවුනේ
සිතා සුවසේ යහනෙ උන්නේ
නින්ද ඇයි මේ මෙමට නොවුනේ
සිතින් සිතමින් වරද කෙමදේ
ඇයිද අම්මේ එලෙස කෙරුවේ