Sunday, September 25, 2011

අහබු චාරිකාවක සොදුරු පැතිකඩ ...

යාලුවනේ.... මගේ ගම අම්බලන්ගොඩ උනාට මම පොඩිකාලේ හැදී වැදුනේ අම්පාරට නුදුරු හිගුරාන කියන සුන්දර ගම්මානේ.ඒ මගේ තාත්තා වැඩ කරේ හිගුරාන සීනි ආයතනේ උන නිසා..ලංකාවේ තියන හොදම ඉස්කෝලේ තිබුනේ අම්බලන්ගොඩ නිසා මට ඉස්කෝලේ යන්න අම්බලන්ගොඩ එන්න උනා...පහුගිය දවසක මගේ රාජකාරි වැඩකට මට අම්පාරේ යන්න උනා...ඒ වෙලාවේ මම මගේ සොදුරු ළමා කාලය ගෙවුණු හිගුරාන ගම්මානයට අවුරුදු 17 කට පස්සේ පය ගැහුවා...මට දැනුනේ පුදුම හැගීමක්... ඒ නිසාම ඒ ගැන පුංචි පද පේලි දෙක තුනක් ලියඋනා ...ඔයාලත් කියවල බලල හොද නරක  වැරදි අඩුපාඩු කියන්න.....


නැගෙන සුළං රැලි ගත පිනවන්නා
දකින කලදී උක් යායම පින්නා
විදින විටදී ගම්මානේ සිරියා
පිනැති පුතෙකි වැඩෙනට මා සොදිනා

ගලන ගං දියේ පීනා යන්නට
වැඩෙන උක් යායේ සැගවී ඉන්නට              
හැදෙන සිනි කැට රස කර කන්නට
වරමක් ලැබුණා දිවිය විදින්නට

එන්නට ඌවා පාසල් යන්නට
ලොවේ හොදම පාසැල වෙත එන්නට
වරමක් ලැබුන යලි එහි යන්නට
දාහත් වසරක මතක විදින්නට

හිගුරනය් ඒ මගේ ගම්මානය
අරුමය් පුදුමය් අද එය දුටුවම
පුදුම දිඋනුවක් ලැබ ඇත එය අද
සතුටුය් ඒ ගම යලි මා දුටු විට 



4 comments: