Wednesday, September 28, 2011

තනි තරුවක් අහසේ දිලුණා..

අදුරුම අදුරු සොදුරුම සොදුරු
දිදුලන රැයක
කළුවර අතරින් දිලෙන
දහස් ගණන් තරු අතරින්
චුටිම ච්ටි තරුවක්
තවත් ලස්සනම ලස්සන
තරු කුමරියකට
ලංවී දිලුණා........
මුළු අහසම හැඩකාරය්...
අමුතුම සිත්තමක් වගේ...
එත්...තවත් දවසක
හිරු කුමාරයා අවරට ගියා..
එකම වෙනසය්,හරිම පුදුමය්
තරු කුමාරි සැගවිලා....
කළු කුහරයකින් වසගේනාදෝ.....
මුළු අහසම කළුවර වෙලා
දහස්ගණන් තරු ගිලි ගිහින්
සොවින් වගේ....
මුළු අහසම පලුය්
හිත අහස නැති කරන්න
බැරි නිසාදෝ මන්දා..
ගලන කදුළු කැට හොරැහින් හංගා
තනි තරුවක් අහසේ දිලුණා..
කෙදිනකහෝ මුළු අහසම දිදිලවන්න සීතා..

Sunday, September 25, 2011

අහබු චාරිකාවක සොදුරු පැතිකඩ ...

යාලුවනේ.... මගේ ගම අම්බලන්ගොඩ උනාට මම පොඩිකාලේ හැදී වැදුනේ අම්පාරට නුදුරු හිගුරාන කියන සුන්දර ගම්මානේ.ඒ මගේ තාත්තා වැඩ කරේ හිගුරාන සීනි ආයතනේ උන නිසා..ලංකාවේ තියන හොදම ඉස්කෝලේ තිබුනේ අම්බලන්ගොඩ නිසා මට ඉස්කෝලේ යන්න අම්බලන්ගොඩ එන්න උනා...පහුගිය දවසක මගේ රාජකාරි වැඩකට මට අම්පාරේ යන්න උනා...ඒ වෙලාවේ මම මගේ සොදුරු ළමා කාලය ගෙවුණු හිගුරාන ගම්මානයට අවුරුදු 17 කට පස්සේ පය ගැහුවා...මට දැනුනේ පුදුම හැගීමක්... ඒ නිසාම ඒ ගැන පුංචි පද පේලි දෙක තුනක් ලියඋනා ...ඔයාලත් කියවල බලල හොද නරක  වැරදි අඩුපාඩු කියන්න.....


නැගෙන සුළං රැලි ගත පිනවන්නා
දකින කලදී උක් යායම පින්නා
විදින විටදී ගම්මානේ සිරියා
පිනැති පුතෙකි වැඩෙනට මා සොදිනා

ගලන ගං දියේ පීනා යන්නට
වැඩෙන උක් යායේ සැගවී ඉන්නට              
හැදෙන සිනි කැට රස කර කන්නට
වරමක් ලැබුණා දිවිය විදින්නට

එන්නට ඌවා පාසල් යන්නට
ලොවේ හොදම පාසැල වෙත එන්නට
වරමක් ලැබුන යලි එහි යන්නට
දාහත් වසරක මතක විදින්නට

හිගුරනය් ඒ මගේ ගම්මානය
අරුමය් පුදුමය් අද එය දුටුවම
පුදුම දිඋනුවක් ලැබ ඇත එය අද
සතුටුය් ඒ ගම යලි මා දුටු විට 



Sunday, September 11, 2011

ඇවිත් ඒ සිතුවිලි හෙමිහින්....... ඔහේ පාවී යනවා හොරැහින්.....

ලියන්නට බොහෝ සිතුවිලි   ආවත්
ලියන්නට වෙලා නෑ මට වැඩ  දැන්
ඇවිත් ඒ සිතුවිලි             හෙමිහින්
ඔහේ පාවී යනවා          හොරැහින්

ලියන්නට වෙලා ලැබුණා               කලකින්
කියන්නම ඉතින් මා කල කී                 තැන්
විටෙක සොදුරුයි  විටෙක කටුකයි ඒ  තැන්
තුටින් සිටිනෙමි එයයි මගේ රැකියාව   දැන්

යන්න ගියේ හැමදා මා          කෝච්චියේ
යන්න උනේ ටික දවසයි      කෝච්චියේ
අලුත්ගමින් පහලට දැන් ට්‍රින්        නැතේ
දැන් පැක් වෙමු සැමන් වගේ බස් රථයේ

සමහරු කියයි  උන් දැන් හරි උඩයි කියා
මොනවා උනත් දැන් අපිනන් උඩයි මෙයා
කන්දක් නැගල  හති හලනා අනේ ඔයා
කාදුත් නැගල කනුවත් අපි නගිනවයා

ඔහොම ටෝක්ස් දීල අපිත් යනවා අනේ
උඩට ගියමයි  දැනෙන්නේ රගේ   අනේ
පහල බැලුවම දෙයියන් බුදුන්      දැනේ
එනමුදු මනරම් දසුන්ද          දකිනවනේ 

සිග්නල් නැතයි සමහරු අඩ අඩ    හිටියා
ඔන්න බබෝ Hutch 3G         ලග එනවා
ගත්ත අයට මල් Hutch sim     බුදුවෙනවා
මුණ බලාගෙන උන් හෙට  ගොඩ යනවා

සමහරු කියයි උබ දැන් නං ගොඩයි    කියා
කෙල්ලෙක් හොයා දාගන්නයි හොදට හිතා
හපෝ මචෝ කෙල්ලෙක් දැන්  මෙමට එපා
ඉගෙන ගන්න තව කාලය මට             ඕනා

තාම ගත්තේ නෑ  මාගේ මුල්             පඩිය
හැමෝම අසයි පාටියකට සෙට්    වෙන්න
දුන්නොත් හැමෝටම පාටිය ජොලි ගන්න
ලක්ෂ දෙක තුනක් යයි මට  ගොඩ යන්න

ඉගෙන ගන්න ඇත මේ ගැන තවත් බොහෝ
යමි පෙරටම ගන්න තුරු සියලු               තතු
පුහුණුව වැටි හැමදේටම වඩා                මතු
ගොඩ යන එක යනවමයි මෙයන්          මතු

ඉස්සර කරපු ගොන් කම් මග හැර යන්න
යනවා මේ පාරේ දිගටම ගොඩ     යන්න
කිසිවෙකුට වත් බෑ මගේ මග   අහුරන්න
මිතුරේ උබත් ඉදපන් මා           සමගින්ම

දැන් නම් මචෝ ඇති මේ කවි මම    ලිව්වා
හොදනම් දාපල්ලා comments මම හින්දා
උබලගේ අදහසුත් මගේ හිතා සවි   බන්දා 
එහෙනං යාලුවේ දැන් නම් මම     කැපුනා

Tuesday, September 6, 2011

අම්මේ... හැමදාමත් මගේ ශක්තිය ඔයා .....

මේ කලේ ගැන මට පුංචි මතකයක්වත් නෑ
එත් ඔයාට අකුරක් නැර හැම දේම මතක ඇති
ඒ ඔය දස මාසයක් මාව කුසේ තියාගෙන
මාව මේ ලෝකෙට බිහි කරපු මගේම අම්ම නිසා...
 
කිසිම මතකයක් නැති උනත්
ඒ කාලේ මෙහෙම වෙන්න ඇති කියල මට හිතෙනවා
ඒ  කලේ මම හුගක් අඩන්න  ඇති
එතකොට ඔයාට ගොඩක් දුක හිතෙන්න ඇති
ඒ දුකට ඔය රතු ලේ සුදු පාට කිරි වලට හැරෙන්න ඇති
ඒ කිරි ආදරයත් එකතු කරලා මට පොවන්න ඇති
ඔයා දන්නවද අම්මේ
අදත් මම තියන හැම අඩියකටම
ශක්තිය ලැබෙන්නේ ඒ කිරිවලින්
අදටත් හෙටටත් හැමදාටමත් ඒ මගේ ශක්තිය

තවත් වෙලාවක මම අඩනකොට

මම අඩන්නේ නිදිමත වෙලා කියල ඔයාට හිතෙන්න ඇති
ඔයා  මාව කකුල්දෙකේ දාල නලවන්න ඇති
ඒ නැළවිලි ගීත අහගෙන මට නින්නද යන්න ඇති
අදත් මම නින්දට යන හැම මොහොතේම
ඒ නෙලවිලි ගීත හීනෙන් වගේ මට ඇහෙනවා

තවත් වෙලාවක මම අඩනකොට

මම අඩන්නේ සීතලට කියල ඔයාට හිතෙන්න ඇති
ඔයා මව උණුසුමට තුරුල්කරගෙන නිදා ගන්න ඇති
ඔයා දන්නවද අම්මේ
අදත් මහා වැස්ස වෙලාවක සීතලක් දැනෙන හැම වෙලාවකම
මට ඔය ලගට දුවගෙන එන්න හිතෙනවා
පුංචි දවස් වල වගේ ඔයාට තුරුල් වෙන්න හිතෙනවා

මම හිනාවෙනකොට මම  දග කරනකොට

ඔයත් හිනා වෙන්න ඇති
මම අමාරුවෙන් අම්මේ... අම්මේ.....
කියල කියනකොට ඔය ඇස්වලට කදුළු එන්න ඇති
දුකට නෙවෙය්  සතුටට

මම දන ගා නැගිටින්න හදනකොට

ඔයා මට සුලගිල්ල දෙන්න ඇති
මම ඔයාගේ සුලගිල්ල අල්ලාගෙන
නැගිටින්න ඇති
ඔයා හිනා වෙන්න ඇති
සතුට වැඩි කමට තාත්තට කතා කරන්න ඇති

ඔය දන්නවද අම්මේ

ඔයාගේ සුලගිල්ල තමය  මට ඉස්සෙල්ලම
පොලවේ පය ගහල නැගිටින්න උදවු කරේ

ඉතින් හැමදාමත් මගේ ශක්තිය ඔයා

ඔය තමය් මේ ලෝකේ ඉන්න හොදම අම්මා





මටත්  මේක මගේ යාලුවෙක් ඉ-මේල් පණිවිඩයකින්  එවපු එකක් ..මේක කියවපු පලවෙනි වතාවේ මගේ ඇහැට කදුළු අවා ..ඒ තරන්ම මේක සංවේදී ..ඇත්තමය් අම්මා කෙනෙක්ගේ ආදරේ කොච්චරනං විසාලද...ඒනිසාම මේක දාන්න හිතුව...මේක ලිවුවේ කවුද කියල නං දන්නේ නෑ ..එත් මේක ලියපු කෙනාට මේක දකින හැමෝම පින් දෙවි..මොකද මේක ඒ තරමටම වටිනා නිසා..
 

Sunday, September 4, 2011

අත්තමයි මම ඔයාට ගොඩක් ආදරේයි

අත්තමයි.....
මම ඔයාට ගොඩක් අදරෙයි,
හැමදාමත්
මම ඔයාව නොදැක
කොහොම ඉන්නද,
ඔය එවන පණිවිඩ....
ඔයාගේ ලස්සනම පිංතුර..
ඔයාගේ රසබර වචන..
මාව හැම මොහොතේම සතුටින් තිබ්බා,
හැමදාම රැටත්,
පහුවෙනිදා උදේටත්,
මට මුලින්ම දකින්න ඕනේ උනෙත්
ඔයාවම විතරයි

ඒ ඇත්තටම මම ඔයාට
ගොඩක් ආදරේ නිසාම විතරයි
,
හැමදාමත් ඔය එක්ක සෙල්ලන් කරන්න..
යාළුවොත් එක්ක සතුටු වෙන්න..
මගේ දුකේදී වගේම සතුටෙදිත්,
ලගින්ම ඉන්න,මට ඔයාව නැතුවම බැරි වෙලා
එත් දැන් වෙනද වගේ,
මට ඔය ලගින් ඉන්න අමාරුයි
එත් මොනවා කරන්නද?
මම පුළුවන් හැම වෙලාවේම
ඔයාව බලන්න එන්නන්
වෙනද වගේ හම්බෙන්න බැරි වෙන නිසා
ඔයත් වෙන අය වගේ,
මගෙන්  ඇත්වෙලා
දුකක් දෙන්න එපා
මගේ Facebook කුමරියේ
අත්තමයි
මම ඔයාට ගොඩක් ආදරේයි